What's new

Help Any advice para sa hopeless na kagaya ko

Status
Not open for further replies.

Jmrie_

in memoriam 1995-2021
Bago ko pala simulan
I am 1st yr college na at last sem na namin to
For me sobrang pressured ako its because sabay sabay kasi eh.

Well nagsimula ang lahat ng problema ko simula magkasakit ako pero di ko naman iniisip yun hanggang saan lumalala na sakit ko wala naman ako balak mag pa hospital kasi alam ko na magastos tsaka hassle pa ..

Nung monday nagsimula ako mahirapan lumakad nung pumupunta ako sa school ang hirap pinipilit ko na lang mag pakatatag sa kabila ng ganto sakit ko talagang nahihirapan ako pero sabe nga nila dont lose hope pero ako i just losing hope na talaga ..
Pag umuuwe ako sa bahay i cried alot but crying makes me not feel comfortable ..


What should i do im quiting my boring and lifeless college life





...

Dying from sadness..
 
i really don't know what to say, be but i think you only needed help. dont hesitate to be more open, and seek help on the ones that are closest to you (mostly your family, friends relatives.) dont worry about your academics, it doesn't matter if you fail or what, you can take it twice or thrice if you want... and finishing a decree does not always give you a ticket to a succesful carreer job..." maybe you can be a succesful husband/ wife, a successful entrepreneur or businessman in the times coming. your options in life are limitless... your parents would be more happy to see you smiling and living healthy... also just trust HIM ;) labyu:)
 
kaya mas marami akng ma share sa kanya para mging aware sya psychologically, kasi ,porket severe e di na ako mkapag share ? mas mabuti nga yun ksi marami n ako naranasan. since sa tingin ko mild p lng sa knya, at di n magaya saken

let me correct it... pag cnabi mong severe is severe... can't go back to normal...
but if you're telling me that you underwent some psychological exams or was being treated then it is not severe anymore...

sorry po... concern lang...
kung may severe depression ang 1 tao e wala ng anything good sa buhay nila.

sorry for misunderstanding...
please share how you overcome your depression.

thank you.
 
Me : Diagnosed - Depression
I am seeking medical assistance for 4 years since I'm 16 till now. At hindi mo maiimagine napagdaanan ko, Traumatize ako, and have no parents, My Guardian (Uncle) is supporting me for the check ups and hoping for recovery till now, I have taken îllégâl drugs and going out to a party when Im 14, because of no one could watch me, madali nalang ako nagpadala sa peer pressure, halos lahat ata ng kagaguhan nagawa ko,and my attempts for suicidal thoughts are much worst right now, kaya Im taking ***** to calm things down, Iba talaga kapag ganito napagdaanan, Meron ako mental illness , And I have to admit, hindi maayos pagiisip ko, I believe getting to skip this is to finish yourself, but for now, I kept the faith gagaling ako, not in a prayer, but hope and process, sama gumaling ako sa trials ko ngayon na ginagawa , and to think that someone is facing this kind of situation , it is just sad,
 
i really don't know what to say, be but i think you only needed help. dont hesitate to be more open, and seek help on the ones that are closest to you (mostly your family, friends relatives.) dont worry about your academics, it doesn't matter if you fail or what, you can take it twice or thrice if you want... and finishing a decree does not always give you a ticket to a succesful carreer job..." maybe you can be a succesful husband/ wife, a successful entrepreneur or businessman in the times coming. your options in life are limitless... your parents would be more happy to see you smiling and living healthy... also just trust HIM ;) labyu:)
Thanks po medyo gumaan pakiramdam ko sa sinabe niyo..
 
Me : Diagnosed - Depression
I am seeking medical assistance for 4 years since I'm 16 till now. At hindi mo maiimagine napagdaanan ko, Traumatize ako, and have no parents, My Guardian (Uncle) is supporting me for the check ups and hoping for recovery till now, I have taken îllégâl drugs and going out to a party when Im 14, because of no one could watch me, madali nalang ako nagpadala sa peer pressure, halos lahat ata ng kagaguhan nagawa ko,and my attempts for suicidal thoughts are much worst right now, kaya Im taking * to calm things down, Iba talaga kapag ganito napagdaanan, Meron ako mental illness , And I have to admit, hindi maayos pagiisip ko, I believe getting to skip this is to finish yourself, but for now, I kept the faith gagaling ako, not in a prayer, but hope and process, sama gumaling ako sa trials ko ngayon na ginagawa , and to think that someone is facing this kind of situation , it is just sad,
Yung ibang tao imbis na damayan ka huhusgahan ka pa
 
Sa Tingin Ko .. Wag Kang Makikinig Sa Mga Negative ..
Pag Patuloy Mo yan Sayang Andyan kana sa College Bakit Mo Di Ituloy isipin mo Nasa Huli Ang Page Sisi Miss
At Isa pa Wag Kang Makikinig Ng Lonely Song ..
Hall of fame by The script
Download Mo Yan Pakingan Mo ..😊
 
Kaya mo yan...ganyan talaga ang buhay..parang naoverwhelmed ka lang sa mga nangyayari sayo ngayon at hindi mo alam probably ang gagawin or ano ang dapat unahin sa dami/sandamakmak ng bagay na kelangan gawin sumabay pa kamo yung karamdaman mo..pero kakayanin mo yan...first of all clear your mind..then think kung ano mga bagay na dpat mong unahin...magset ka ng sarili mo ng deadline na mas maaga kesa sa actual deadline..kumbaga gumawa ka ng priority list..do your best to accomplish those things as much as possible...kung di mo parin natapos on time...sure ako dito papasok yung maiisip mo babagsak ka pano na baka pagalitan ka ng magulang mo etc..yan na lang lagi iniisip mo "pano na" kaya mahuhulog ka sa depression nyan..pero dont overthink at accept kung ano mang resulta ng mga efforts mo kahit na magfail at least ginawa mo yung makakaya mo at for sure may matutunan ka dyan kung papano ka mamapabuti sa susunod.Lahat ng estudyante maging ako naranasan yan yung tipong nagkamali lang ako sa isang exam eh halos gabi gabi ko iniisip na babagsak ako sa subject ko but at the end the day sarili mo pa rin ang no.1 na tutulong sayo gather yourself then kalimutan mo yung mga worries mo at maggfocus ka sa mga chances na pede pa makabawi...And pinakaimportante yung humingi ka ng patnubay sa Diyos through prayers..though iba iba tayo ng paniniwala..iba kasi yung pakiramdam pag nagpray ka looking forward na may sumusuporta sayo kahit di mo nakikita...kahit papano naauplift yung pakiramdam mo at nawawala yung worries/negative thoughts mo.
So easyhan mo lang..paisa isa lang hanggang maccomplish mo lahat. Kayang kaya mo yan.

P.S. Big No-no ang overthinking at self-pity..mgabagay na di natin kelngan sa buhay..hehehe
 
Last edited:
Kaya mo yan...ganyan talaga ang buhay..parang naoverwhelmed ka lang sa mga nangyayari sayo ngayon at hindi mo alam probably ang gagawin or ano ang dapat unahin sa dami/sandamakmak ng bagay na kelangan gawin sumabay pa kamo yung karamdaman mo..pero kakayanin mo yan...first of all clear your mind..then think kung ano mga bagay na dpat mong unahin...magset ka ng sarili mo ng deadline na mas maaga kesa sa actual deadline..kumbaga gumawa ka ng priority list..do your best to accomplish those things as much as possible...kung di mo parin natapos on time...sure ako dito papasok yung maiisip mo babagsak ka pano na baka pagalitan ka ng magulang mo etc..yan na lang lagi iniisip mo "pano na" kaya mahuhulog ka sa depression nyan..pero dont overthink at accept kung ano mang resulta ng mga efforts mo kahit na magfail at least ginawa mo yung makakaya mo at for sure may matutunan ka dyan kung papano ka mamapabuti sa susunod.Lahat ng estudyante maging ako naranasan yan yung tipong nagkamali lang ako sa isang exam eh halos gabi gabi ko iniisip na babagasak ako sa subject ko but at the end the day sarili mo pa rin ang no.1 na tutulong sayo gather yourself then kalimutan mo yung mga worries mo at maggfocus ka sa mga chances na pede pa makabawi...And pinakaimportante yung humingi ka ng patnubay sa Diyos through prayers..though iba iba tayo ng paniniwala..iba kasi yung pakiramdam pag nagpray ka looking forward na may sumusuporta sayo kahit di ko nakikita...kahit papano naauplift yung pakiramdam mo at nawawala yung worries/negative thoughts mo.
So easyhan mo lang..paisa isa lang hanggang maccomplish mo lahat. Kayang kaya mo yan.

P.S. Big No-no ang overthinking at self-pity..mgabagay na di natin kelngan sa buhay..hehehe
Tinamaan ako dun sa huli mong Sinabe
 
just pray and let your self free from hussle and think positive po.. lahat tayo may pinag dadaanan at lahat tayo kaya lagpasan yan.. wag mag pasakop sa takot or sa kung anu mang gumugulo sa isip mu.. just pray and let god guide you.. 🙏🙏
 
Alam mo Kong bakit Kasi Napaka Basic Lang Ng Problema mo .
Wag Mong Sayangin Yan ..
Andyan Kana Bakit Kapa Aatras .
Wag Kang Negative 😊

For me hindi sya isang basic problem pre..
Kasi sarili mo mismo ang kalaban mo..nadyan yung selfdoubt, self pity at overthinking with zero action which eventually lead to depression or anxiety..once na mahulog ka sa loop na to eh mahirap everytime na may naharap kang problema babalik at babalik ka sa mga bagay na yan..Kaya prayers at a little tap on your shoulder from family/friends na sumusuporta sayo and syempre sarili mo ang best na makakatulong sayo.

And since nasimulan mo na at nag effort ka na rin lang wag mo nang atrasan see to it na matapos mo regardless of the result.
 
For me hindi sya isang basic problem pre..
Kasi sarili mo mismo ang kalaban mo..nadyan yung selfdoubt, self pity at overthinking with zero action which eventually lead to depression or anxiety..once na mahulog ka sa loop na to eh mahirap everytime na may naharap kang problema babalik at babalik ka sa mga bagay na yan..Kaya prayers at a little tap on your shoulder from family/friends na sumusuporta sayo and syempre sarili mo ang best na makakatulong sayo.

And since nasimulan mo na at nag effort ka na rin lang wag mo nang atrasan see to it na matapos mo regardless of the result.
Buti ka pa nakakaintinde salamat talaga sayo
 
For me hindi sya isang basic problem pre..
Kasi sarili mo mismo ang kalaban mo..nadyan yung selfdoubt, self pity at overthinking with zero action which eventually lead to depression or anxiety..once na mahulog ka sa loop na to eh mahirap everytime na may naharap kang problema babalik at babalik ka sa mga bagay na yan..Kaya prayers at a little tap on your shoulder from family/friends na sumusuporta sayo and syempre sarili mo ang best na makakatulong sayo.

And since nasimulan mo na at nag effort ka na rin lang wag mo nang atrasan see to it na matapos mo regardless of the result.
Buti nga may mga friends pa ako e..
 
think positive ka, wag mag pokus sa hindi mo kayang gawin ngayon, kung hindi pa naman malala ang sakit mo mas mabuti na magpagamot kana agad, pag hindi mo pa muna magawang pumunta sa university try mo ang online or downloadable na course. para kahit papaano ay hindi kana mahirapan sa sunod. mag basa ka muna ng mga books na related sa course mo para habang nasa gamutan process ka ahy hindi ka mapag iwanan.
 
Lagi ka lang mag dasal. Laging may sagot ang nasa taas. Hindi man ngayon pero darating yan. Sunod mo gawin wag mawalan ng pag-asa. Kapag ikaw sumuko, bibigay din katawan mo. Be positive palagi. Sana makayanan mo yan.
 
Marahil sa ibang tao madali pinagdadaanan mo at mukhang simple. Pero yung sitwasyon mo ngayon ay napakabigat. Nakita ko dito ang pagpapahalaga mo sa pag aaral na hinangaan ko naman sa iyo at sa kabila ng karamdaman mo pinipilit mo pa rin na bumangon at pumasok sa paaralan. Nagpapakita na mayroon kang determinasyon sa ginagawa mo kahit nahihirapan ka. Matalino ka at alam mo naman talaga ang dapat mong gawin. Sa tingin ko nasasabi mo lang na hopeless ka kasi naiipit ka lang sa isang sitwasyon na sa tingin mo wala kang magawa. Pero wag kang manghina lalo ka pang magpalakas kasi nakaya mo na . Huwag ka susuko. Patuloy ka lang . Kailangan mo si God. Sa Kanya ka huhugot ng lakas.
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top