Poems Respeto

[Vince0527]

Ipinanganak ka ng buong kagalakan
Iyong mukha’y kanilang pinagmasdan
Ang pananabik hindi kailan man lumisan
Ika’y dinamitan ng ayon sa kanilang kagustuhan

Dumating ang panahon na ika’y lumaki na
Mga bagay para sa iyo ay normal nguni’t hindi sa iba
Iyong nakahiligang laruin ay iba sa nais nilang makita
Ngunit para sa iyo ito’y mga bagay na sa’yo
Ay nakapagpapasaya

Sa salid aralan ikaw ay nanatiling mapag isa
Pinag mamasdan bawat kamag aral isa isa
Sinusuri kung sino ba iyong kakaibiganin
Kung sila ba ay makaiintindi sa iyong damdamin

Pag uwi ng tahanan ,sa iyong nararamdaman
Walang makausap
Itinatagong pilit sa pangambang husgahan
Ng iba
Ang kwadernong may susi na lamang
Ang nakakayakap
At unan sa gabi ay sumasalo sa pumapatak na
mga luha

Lumipas ang panahon ikaw ay natuto ng humanga
Damdamin ay pilit mong pinipigilan, sa takot sa
Sasabihin ng iba
Sa iyong pakiramdam ito ay kamaliang kay hirap itama
Kahit na wala kang tinatapakang mga paa

May mga araw na iyong nasasaksihan
Pangungutya ng kapwa sa parehong kasarian
Iyong mga tenga’y dinig ang kanilang pang-aalipusta
Kahit ang hinuhusgahan ay hindi nila kilala

Ang tanong mo sa iyong sarili, bakit ako nandirito
Bakit ako ipinanganak sa aking pagkatao
Nararamdaman ay iba ngunit iba ang anyo
Ang respeto ba mula sa kapwa ay magmumula dito

Naisipan mong sarilinin bawat mga bagay
Pinilit mong ang sarili sa kanila’y makibagay
Ngunit iyong puso ay hindi nararamdaman ang saya
Sapagkat hindi matanggap ang sarili dahil sa iba

Sambit sa sarili kung mundo’y hindi mapanghusga
Siguro lahat ang nararamdaman ay malaya
Kung respeto ay makukuha kahit hindi ka kilala
Siguro mapupuno ang bawat puso ng ginhawa

Walang isinilang para na lamang husgahan
Walang may karapatan upang pagkatao ng iba ay
Tapakan
Sapagkat sa mundong ito lahat pantay pantay
Respeto ang maiiwan kung sumakabilang buhay

Iyong natanto may mga bagay na dapat sarilinin
Kung ito ay magdudulot ng sakit ng damdamin
Mahirap ba ang maging mabait kesa mapangkutya?
O ito’y dahilan para pansinin din ng kapwa

Iba iba man ang kulay ng tao , estado,anyo o kasarian
Hindi ito dahilan upang tingin sa sarili ay taasan
Maging mapagkumbaba kesa banggitin ang hindi
Kaaya ayang salita
Sapagka’t hindi lang ang hinuhusgahan ang sa iyo’y
nakakakita.

Bakas ang lungkot sa iyong mukha
Pinipilit na hindi pansinin ang mga taong mapanghusga
Minsan ramdam sa sarili ang nais na magpakalayo
Sa lugar sa kung saan mag iiba ang takbo ng mundo

Iyong kakayahan ay ang doon papansinin
Ang iyong katauhan ay buong pusong tatanggapin
May tengang handang makinig sa iyong sasabihin
Na hindi alintala ang damdaming nais sambitin

“Respeto”My Pen & Soul
Eureka Robey

 

[Bithoben]

Nakakamangha TS. Ganito dapat, makata. Hehe

 

[ph_corner007]

Nice swing

 

[Clarie]

Napaka related talaga on my situation right now. Thank you.

" Walang taong gusto mahusgahan,
Ang tanging hangad lamang ay katahimikan at kasiyahan,
Ngunit paano kung may tao talagang lingid sa katotohanan,
Respeto ay kailangan para sa ating kaginhawaan".