What's new

Help Isang pangungusap at conversation ng batang babae at kanyang ina na hindi ito binilhan ng laruan (bot)

Batang Babae: Nay, bakit hindi mo ako binilhan ng laruan?

Ina: Anak, hindi ko binilhan kaagad ng laruan dahil may mga rason ako.

Batang Babae: Pero nay, lahat ng mga kaibigan ko may mga laruan na. Bakit ako lang ang wala?

Ina: Mahal ko, hindi lang naman ang pagbibigay ng laruan ang nagpapakita ng pagmamahal ko sa iyo. May mga bagay tayong dapat ikunsidera.

Batang Babae: Ano po ang mga iyon, Nay?

Ina: Una, ang pera ay hindi laging sapat para sa lahat ng mga bagay na gusto natin. Kailangan nating mag-ipon para sa ibang pangangailangan.

Batang Babae: Pero, Nay, hindi naman po malaki ang halaga ng isang laruan.

Ina: Tama ka, anak. Ngunit pangunahing responsibilidad ko bilang ina ay tiyaking may sapat tayong pera para sa ibang pangangailangan tulad ng pagkain, gamot, at edukasyon mo.

Batang Babae: Pero hindi po fair, Nay. Lahat ng mga kaibigan ko meron na. Feeling ko po napag-iiwanan ako.

Ina: Anak, hindi ko intensyon na ikaw ay maramdaman ang ganito. Bilang ina, sumusulong ako ng mga desisyon na nakabatay sa pangangailangan at kakayahan ng pamilya natin.

Batang Babae: Pero, Nay, gusto ko din naman maramdaman na inaalagaan mo ako.

Ina: Mahal ko, ang pag-aalaga sa iyo ay hindi nasusukat sa pamamagitan ng mga materyal na bagay. Ginagawa ko ang lahat ng makakaya ko upang magbigay sa iyo ng mga pangangailangan mo at magturo sa iyo ng mga mahahalagang aral sa buhay.

Batang Babae: Siguro naman po may ibang paraan para maramdaman ko iyon, Nay.

Ina: Tama ka, anak. Maaaring magkaroon tayo ng mga bonding moments na hindi kailangan ng pera, tulad ng paglalaro, kwentuhan, o pagtulong sa mga gawaing bahay. Ang pagmamahal at oras na ibinibigay ko sa iyo ay mas mahalaga kaysa sa anumang laruan.

Batang Babae: Salamat po, Nay. Alam kong mahal mo ako.

Ina: Oo, anak. Mahal na mahal kita at gagawin ko ang lahat para sa iyo.
 
Back
Top