Ako din may naalala...
Nong grade 1 ako..hindi na din kasi ako nakapagkinder muna... hindi ko maisulat ang number 8! ilang beses paulit-ulet kong sinusubukang isulat sa pisara ang numerong otso..pero hindi ko talaga kayang isulat.....
nagagalit na ang titser ko saken..,binobulyawan na ako, pinanlalakihan ng mata na parang gusto na niya akong kurutin ...ninenerbyos na ako at napapaiyak pati mga kaklase ko pinagtatawanan ako...at may naririnig na din akong salitang b*b* galing sa ilang mga kaklase ko... at hindi na nakapagtiis ang titser ko,, pinabalik na ako sa aking upuan, nakayoko ako at mangiyak-ngiyak hanggang matapos ang klase dahil sa sobrang hiya at may kasamang sama ng loob..
...pagkatapos ng klase namin ako ang kahulihang lumabas ng room dahil kinausap ako ng titser ko...' dahil dito nagpasalamat ako sa titser ko dahil hindi na ako mapapahiya sa mga kaklase ko kasi kahit bulyawan ako hindi na maririnig na kahit isa sa mga kaklase ko...... At ang sabi sakin ng titser ko ay papuntahin ko daw ang magulang ko sa skul para makausap ng titser ko dahil sa numero otso na hindi ko maisulat. (saklap)
ngayon habang naglalakad ako pauwe...tinatanong ko sarili ko... b*b* nga ba ako?.....
pagdating ko sa bahay kinausap ko kaagad ang nanay ko...na pumunta sa skul bukas ng umaga para makipagusap sa titser ko...
tinanong ako ng nanay ko kung bakit.. syempre sinabi ko ang totoo na hindi ko maisulat ang otso...
ang masaklap dito kala ko kakampihan ako ang nanay ko.. eh hindi pala... ang sabi saken ng nanay ko... eh b*b* ka nman talaga eh numero otso lang hindi mo pa maisulat! eh di sermon na naman....
Kinabukasan dumating na ang nanay ko sa skul...
* Titser: ....Nay kaya ko po kayo pinatawag kasi itong anak nyo hindi nya maisulat ang numero otso
pinagtatawanan sya ng mga kaklase nya at sinasabihang b*b*
* Nanay:...eh b*b* naman talaga yan eh..!
* Titser:....kaya nga po pinatawag ko kayo..
* Nanay:...eh kahit naman sa bahay b*b* yan eh... BAKIT! pinatawag ba kita sa anak ko na pumunta sa bahay
para pagusapan ang kabobohan ng anak ko!?...di ba hindi!?...kayong mga titser talaga....woooh!....
.....Kaya naman MADAM kung nasaan ka man ngayon...dyan ka nalang!... salamat sa iyong suporta...
sorry for about that ha!... so it means your parents do not support you! uh... sakit naman magsalita ng magulang mu! Hmmm... kung sabagay same tayo!hahaha... bakit kaya may mga magulang na ganun noh! yun di supportive sa mga anak nila nakakalungkot lang!