Lamay #1 (part 1 of 3)
Next part here: https://phcorner.net/threads/576149/
<<kung anuman ang hindi gets o klaro... sorry na po kaagad... aayusin ko po, ieedit ito as soon as i can>>
_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
"Kaya kapag ano, wag ka pang mamamatay, pilitin mong huwag muna ha! Alam mo kung bakit?"
Magsasalita na sana ako, pero bago pa ako makapagsalita ay nagsalita ulit siya.
"Kasi isipin mo, kapag namatay ka nang maaga, marami kang mapupuyat, may mga bulsang mabubuta, May mapupuyat at mabubutas ang bulsa tapos maraming bulsa ang mabubutas habang maraming mapupuyat. Lalaki ang eyebags at pati na rin ang mga maaantala mo sa kanilang pang-araw-araw na gawain at higit sa lahat, may mga mag-aala cry me a river pa ang peg. Atsaka nako, sinasabi ko sayo! Wag ka talagang mamamatay nang maaga at naku! Kapatid kita! Mahal kita! Alam mo naman iyan! Wag mong kalilimutan, mahal na mahal na mahal na mahal kita bunso. Ayokong mawala ka sa tabi ko! Kaya wag muna ha!?" eto nanaman siya, ang ingay ingay, dada na naman nang dada. At Nagda-drama na naman ang ate ko.
"Eh inuulit-ulit mo lang yung ibang mga sinasabi mo e, atsaka ano ba naman klaseng tanong yan, malamang di kita iiwan ate. Ito naman! Tayong dalawa na nga lang ang magkasama sa buhay tapos iiwan pa kita? No way."
Tiningnan niya ko nang masama "Teka lang! 'Di pa ako tapos."
"Oh, edi tapusin mo na!"
Inayos niya muna yung bangs niya at saka nag patuloy na sa pagsasalita niyang muli.
"So ayun nga. Pero alam mo bunsoy? Hindi mo naman talaga mapipigilan yun kung kukunin ka na niya e. nakakapagod mag-asikaso nang mga bisita kapag may namatay. At ayun din, isa pa kapag absent ang mga senior citizens, Hahahahahahahaha. Makakapagtawanan tayong mga bata, makabago na kasi! Diba? Hahaha. E pero bakit kaya hihintayin lang nilang mamatay bago magsiuwian yung mga kamag-anak na matagal nang hindi nakakauwi dito sa pinas? Aba'y mga g*g* ano?"
Pagkukuwento niya at napahinto muna nang saglit para huminga. Andito nga pala kami sa sakayan ng jeep, pauwi na kami ni ate sa bahay galing dito sa isang lamay na dinaluhan namin.
I guess di pa rin talaga siya tapos magkuwento. naman e! Kapag kasihindi mo naman pinakinggan ang mga kwento niya ay magagalit sayo ito at magtatampo. Mga ilang araw ka rin nitong hindi papansinin kapag nagtampo ito. Ulila na nga kami sa mga magulang e, kaya pinagtitiisan ko nalang tong mga pinagsasasabi niya dahil kapag nagtampo pa siya saakin, wala na akong makakausap sa bahay, pag nagtampo ito, magkukulong lang nanaman ito sa kanyang kuwarto at ilang araw na hindi kakain at hindi makakausap. Ewan ko ba! Mababaw lang ito magtampo.
Hinawakan na niya ang aking kamay at hinaltak upang sumakay na sa jeep na paparating
Nang makaupo na kami at makabayad, ipinagpatuloy na niya ang kanyang mga pinagsasasabi na parang nagbibilin na rin, tsk. Kahit kailan talaga madrama tong kapatid kong to.
"Nakikita mo naman kapag pumupunta tayo sa may patay, doon sa mga nadaluhan nating lamay, nasa dulo yung mga nagto-tong-its diba?. At yung mga umiinom naman ay may kanya-kanya nang kwentuhan; kwentuhang di mo na alam kung totoo nga ba ang lahat nang pinagsasasabi nila at kung maaalala pa ba nila ito kinabukasan" At napatawa naman ako dun sa huling sinabi ni ate sa mga umiinom. Siya rin naman ay napatawa nang mahina tapos nagsalita nang muli
"Talagang puyatan, puyatan talaga. Ay at kung wala nga lang kasamang mga bata na nasa eda 13 pababa na hindi pa sanay na pakikipagpuyatan ay siguro hindi lang maaga ang uwi nang ibang bisita doon na may kasamang bata e. diba?" Nag-nod nalang ako bilang pagtugon at pag-sangayon sa kanya.
"At yung iba rin namang umiiyak Ay may tono ang kanilang pag-iyak, hindi mo na tuloy malaman kung kumakanta ba ito at kinakantahan ang patay habang umiiyak o anong ewan e. mamaya magising pa yung patay na nasa kabaong e"
"Wait lang ate! May tanong ako! Hindi pa man tayo nakakaexperience nung mga crying ladies na inarkilahan para umiyak pero bakit kaylangan pa nilang mag-rent nang mga ganun?"
Diba?
"Siguro di nila kayang umiyak at kumuha nalang nang taga-iyak. Ewan ko, malay ko ba dun sakanila, trip nila yun e. Pero alam mo? Malay mo hindi sila maiyak-iyak!"
Napaisip naman ako bigla
"Pupuwede ba iyung hindi ka maiyak? E namatayan ka na nga?"
Nagmake face naman siya sakin
"Alam mo ba?" Tanong niya nanaman sakin
"Di ko pa alam, ano sabihin mo!" Biglaan kong sabat kay ate
"Mas mabuti na yung dedo kaagad para hindi na nila maranasang maghirap pa, mas okay na yung natutulog lang tapos hindi na nagising. Di hamak na mas maganda yun, atsaka isa pa!"
Andito na kami sa bahay pero patuloy pa rin siya.
"Tama na ate, nandito sa tayo sa bahay oh!!!" Sabay baba ko na nang jeep.
Mabuti at nasaakin ang susi nitong haus at minadali ko nang binuksan at pumasok sa kwarto ko at hinubad ang suot kong damit, itinira ko lang ang aking boxer shorts. Ang init kaya!! Bahala na siya diyan basta iniwan ko na siya at bumaba na ako. Andoro na ako sa comfy bed ko. Ahhhh! Nakakarelax
Ipinikit ko ang aking mata at di napansing nakatulog na.
^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
Nagising nalang ako nang biglaang may kumakatok sa aking pintuan. Katok na malalakas at mabibilis. Katok na parang gustong wasakin ang aking pintuan. Napaupo tuloy ako.
"Sino ba yan!? Wag mong sirain ang pintuan ko!"
"Buksan mo pinto bunsoy!!!" pasigaw na sigaw ni ate na parang nagmamadali talaga, weirdo talaga yun
"Potekk! Bukas naman yan e, wag ka kasing natataranta para mabuksan mo!" Right after masabi ko yun bumukas ang pintuan at tumakbo saakin si ate at nagulat ako sakanyang ginawa.
Niyakap niya ako nang sobrang higpit. At dahil sa yakap niyang yun, Napahiga tuloy ulit ako. At siya rin na nakapatong sa akin. Naguguluhan ako.
Umiiyak pala siya kaya hinayaan ko nalang na manatili kami sa ganoon posisyon. Napakalakas nang hagulgol niya. Nakahilig ang kanyang ulo sa aking ******.
Nais ko man na siya'y tanungin pero mas minabuti ko nalang na yakapin din siya nang mahigpit.
"Akala ko mawawala ka na sa piling ko bunso! Si nanay! Nakita ko sa bangungot ko, kinukuha na ako. At si tatay naman ay kinukuha ka na. Sa langit raw si mama at sa impyerno naman daw ang inyo ni papa." Pahikbi-hikbi pa niyang saad saakin.
So binangungot pala siya.
Niyakap ko nalang ulit siya nang mahigpit. At nang makaraan ang ilang minuto ay nakatulog na din si ate. Ihiniga ko na siya sa tabi ko dahil nabigatan na rin ako sakanya.
Inayos ko ang gulo gulo niyang buhok, kinumutan ko na rin dahil malamig na rito sa aking kuwarto.
At nagsimula na akong magsalita
"Alam mo ate, hinding hinding hindi mo ako maiintindihan kailan man. Oo, mahal kita, mahal mo rin naman ako at alam ko iyon dahil kapatid mo ako, magkapatid tayong dalawa. Pero ate, kung alam mo lang, nahihirapan na rin ako sa sarili ko. Itong nararamdaman at nararanasan ko ay kakaiba at di-pangkaraniwan. Mahal kita, noon pa. Itong nararamdaman ko ay hindi basta-bastang pagmamahal bilang kapatid. Gusto ko nang mas higit pa sa kapatid. Pero alam kong hinding hinding mangyayari iyon dahil magkapatid nga lang tayo" pinunasan ko na ang nagngingilid at nagtatangkang mga luha na gustong tumulo mula pa kanina sa aking mata at natulog na rin, masyadong malalim na ang gabi, may pupuntahan pa kaming lamay bukas sa may marikina, lamay nang namatay na pinsan nang pinsan ni mama.
*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
Alas dose na nang hatinggabi pero Nahihikab-hikab na ako, at inaantok na ako, ang weird lang kasi ngayon lang nangyari na nakaramdam ako nang antok habang nandito sa lamay. Takteng yan, nandito lang ako sa may loob nang bahay na nakaupo sa mahababg upuan at akmang mapapapikit na ang aking mga mata, si ate nasa labas nga pala.
Isinuot ko sa dalawa kong tenga ang aking headset at nagplay na nang music mula sa cellphone ko. Bahala na, mahihiga na lang ako dito sa mahababg upuan. Super antok na ako e, anong gagawin ko? Inilagay ko na ang phone ko sa bulsa at dinama ang paboritong tugtugin na kasalukuyang tumutugtug (Sounds like: *tugtugtugstugstugs**tugdugtugdug*)
Naalimpungatan nalang ako nang may humahagod sa aking noo hanggang sa aking buhok pataas. Wala na sa aking tenga ang headset at rinig kong may parang bumubulong.
"Simula nang mamatay sina mama at papa, ang huli ko pang pakikipagusap sakanila ay nung nagtatanghalian kami habang nasa skul ka. Inamin saakin ni mama at ni papa na may sakit pala silang cancer, si mama ay lung cancer at si papa naman at sa colon, kumalat na raw na raw sa may liver ni papa yung cancer kaya pati yung atay niya, ay apektado rin. Hindi mo alam ang kanilang karamdaman dahil minabuti nilang wag ipasabi sayo. Sapat na ang kaalaman mong nacomatose lang sila at hindi na nagising. Pero totoo namang na comatose silang dalawa, nakakatuwa nga e, dahil talagang sabay pa talaga sila. Sabay na namatay, die old with you ang tema nila bunsoy!" Sabay iminulat ko nang kaunti ang aking mata at nakita kong nakatingin lang siya sa kuko niya habang mangiyak-ngiyak. Nako naman kahit kailan talaga 'tong si ate, madrama as ever. Hindi pa to nagkaka boyfriend. Meaning, nbsb siya. At ikwinento rin niyang tulad ko ang mga tipo niya.
Bigla naman akong bumangon at ikinagulat niya.
"Oh ate, bakit ka umiiyak? Para namang ako ang namatay e, nasa harapan pa kita" bigla naman siyang napatayo at pinunasan ang luha niya.
"Wala, naaalala ko lang sila mama at papa" nang mapunasan na niya ang luha niya ay lumabas na siya nang bahay nitong may patay. Nakasalubong ko naman itong si lola at nagsorry dahil nakatulog ako, di ko kilala itong si lola pero hayaan mo na. Umoo nalang siya at inalok ako nang kape at biskwit at pansit. Pero yung dalawang kape lang ang aking kinuha at ibinigay yung isa kay ate, di niya alam na narinig ko lahat nang sinabi niya.
"Kuya! Tawag ka po ni lola" tawag saakin nung isang babae saka hinawakan ako sa kanay at hinaltak na lamang nang basta basta. Tsk tsk.
Medyo tingin ko kasing edad ko lang itong babaeng humaltak saakin. Medyo may kaliitan ang harap pero matumbok sa likod, hindi bagay. 'Little in the middle but she got much back', medyo napakanta pa ako nang ilang linya sa kanta ni Nicki Minaj na Anaconda.
Di ko alam pero sumunod pala si ate saamin, and guess what? Hawak hawak pa niya ang kabila kong kamay.
"Salamat Ana, dumuon ka muna sa may labas at asikasuhin ang mga panauhin, may sasabihin lamang ako rito sa dalawang batang 'to"
Nakita ko namang lumabas yung Ana at nilapitan na kami ni lola. Saka sinenyasang umupo doon sa upuang mahaba na hindigaan ko at tinulugan ko nang ilang minuto lang.
"Hindi ninyo ba ako natatandaan mga apo?"
Umiling nalang kami ni Ate kay lol.
"Okey lang kung hindi ninyo na ako naaalala. Ilang taon na ba kayo at kalalaki ninyo na? Parang nuon lang nung naaalala kong idinadala kayo rito nang nanay ninyo ay ganto pa lamang kayo kaliit tapos ngayon ay kalalaki niyo nang mga damuho kayo! Alam ko naman na pinsan nang pinsan nang nanay ninyo ang ipinunta ninyo rito, medyo malayong kamaganak ninyo itong namatay pero malapit naman ang loob ninyo saamin" Habang nakikinig nang mabuti kay lola, Tumunog ang cellphone ko at nagpaalam nalang muna kay ate at lola na sasagutin ko itong tawag saakin.
Sinagot ko na kaagad ang tawag habang papunta sa may sulok sa labas kung saan walang tao, nung pagsagot ko, walang sumasagot l, tinatanong ko kung sino pero wala namang sumasagot kaya ibinaba ko na, pero nung pagkababa ko, tumawag ulit yung same number na tumatawag sakin. Sinagot ko naman ulit kaagad pero wala pa ring sumasagot kahit nakailang ulit ko nang tanungin sa kabilang linya kaya ipinatay ko nalang ang akong cellphone at naglakad na papasok sa loob.
Pagpasok ko sa loob, wala si ate, narinig ko namang may ingayo duon sa may bangang pontuan na nakabukas nang bahagya. Nilapitan ko ito at nang paglapit ko, nandirito lang pala si lola at si ate. Nakita kong may hawak na picture frame ai lola at parang kinukwentuhan niya si ate ukol sa ipinapakita niya atang mga pictures.
Tiningnan lang nila ako nang sabay at lumabas na ako nang kuwarto upang libangin ang sarili ko. Ang ending, tiningnan ko nalang yung patay. Tinitigan ko lang ito nang bigla akong masubsong sa kabaong, aray ko po. Itinulak ako ni ate.
"Halikana bunsoy, pinatutulog na tayo ni lola doon sa dati raw nating tinutulugang dalawa nung nandirito pa tayo tumutuloy, ayaw niya daw tayo napupuyat dahil masama raw iyon dahil ang ikinamatay pala nitong patay ngayon ay Lukemia, lagi raw kasing nagpupuyat itong oaray kaya ayun, nagkasakit raw nang cancer sa dugo."
Hoy, narinig niyo ba ako? Halikan na daw. Hahahaha, joke lang.
Pumunta na kami sa kuwarto at nang akmang hihiga kaming dalawa at biglang may nagbukas nang pinto, si lola.
"Mga apo, i-lock ninyo itong pintuan nang mabuti ha! Wala nang pero pero, huwag matitigas ang mga ulo ninyo, narinig niyo ako. I-lock ang pintuan ha!"
Umoo nalang ako at tuluyan na ngang i-lock.
Nauna na si ate sa kama at nakatalukbong na nang kumot. Grabe, ang lamig pala dito sa kwartong ito, may aircon. Siguro buong magdamag itong nakabukas kaya ganito na kalamig ang kwartong ito.
~
Ilang oras na ang nakararaan ero hindi parin ako makatulog kahit anong pilit ko. Si ate naman ay kanina pa paikot ikot nang posisyon, hindi rin yata siya makatulog e.
3am. Nakapikit lang ako pero gising parin ang buong diwa't isipan ko nang biglaang niyakap ako ni ate. Gumalaw naman ako kaunti dahil medyo nakiliti ako sa pagyakap niya, nasa may tagiliran ko kasi yung kamay niya e dun pa naman yung kiliti spot ko. Wahahaha. Pero medyo nagpahalata pa rin akong tulog.
"Bunso? Gising ka pa ba?" Malumanay niyang banggit. Niyakap ko rin siya saka na nagsalita.
"Oo ate, bakit?"
Nag-antay ako nang response mula sakanya pero wala, tiningnan ko naman siya pero nakapikit ang singkit niyang mga mata kaya ipinikit ko nalang rin ang aking mga mata.
"About kasi dun sa nangyari nung gabi nung pumunta at kumatok ako bigla sa may kwarto mo. Labis kasi akong binabagabag kung totoo ba yung mga sinabi mo noon?"
Napabangon naman agad ako at napaupo sa kama.
"A-anong sinabi ko? Anong sinasabi mo ate?"
"Wag kang ***** bunsoy, gising ako noon. At may sinabi ka, totoo ba ang lahat nang iyon?"
Hindi ako makapagsalita. Gising pala siya noon at alam niya ang lahat? Ang lahat lahat nang sinabi ko?
Sht.
Talaga bang.... Pano.... Di ko na alam ang gaawin ko o sasabihin kay ate. Natatakot ako kung baka hin---
Hinila ako ni ate at saka hinalikan. Isang halik na parang uhaw na uhaw. Hindi ako makapaniwala sa nangyayari ngayon. Tinanggal niya ang aking suot pang-itaas at saka hinalikang muli. Bakit ganito ang aking nararamdaman. Para lang akong nakainom at nalasing, yung feeling na mainit ang iyong buong katawan at may kung anong insektong naglalaro sa loob nang tiyan mo. Naninigas ang aking mga katawan at hindi makagalaw.
"Matagal ko nang hinintay ang pagkakataong ito bunsoy. Matagal na"
Para namang may nagtutulak saakin na halikan siya, at ayun na nga, hinalikan ko na si ate. Parang magnet lang ang aming nga katawan na hindi maialis sa ganoon posisyon.
Alam ko, alam kong mali itong ginagawa namin at alam kong hinding hindi kami tanggap nang lipunan pero wala e, ang nasaisip ko nalang ngayon ay mahal ko si ate, nagmamahalan kaming dalawang magkapatid. Pagmamahal na hindi lamang pagmamahal nang magkapatid pero pagmamahal nang isang normal na magkarelasyon.
Nanatili lang kami ni ate na naghahalikan nang parang walang bukas nang muntikan ko na siyang maitulak nang bumukas ang pintuan.
"Ay ****, anong ginagawa ninyong dalawa?" Saad ni lola habang naka-ngangang nakatingin saaming dalawa ni ate.
Itutuloy...
~~~~~
Sana po ay nagustuhan niyo. Pasensya kung waley na waley na waley dahil nga first time ko palang po gumawa ng horror story ewan ko ba if natakot kayo or mehhh ahahhaha. Huhu. like naman po kung nagustuhan niyo
Follow for more updates and para ma-notify sa new post ko, post ko po next part as soon as I can.
Open po ako sa lahat ng gusto niyong sabihin or i-comment, I'll use it to improve my writing.
Next part here: https://phcorner.net/threads/576149/
[eto pinaka first cover]
then the new one
Visit my other threads;
Working and Alive remote proxies (rp)
-
working ehi,ktr and hpi, sun tu50 and up ssl
-
free iflix account for one month
-
need ko po ng help/testers for my thesis app
-
impromptu date (short story)
-
lamay (horror story)
-
-
-
-
-
-
kahit likes lang po mga lodi, masters, petmalu oks na po.
and follow me for upcoming updates, at para manotified ka if may post ako
-
-
-
-
Next part here: https://phcorner.net/threads/576149/
<<kung anuman ang hindi gets o klaro... sorry na po kaagad... aayusin ko po, ieedit ito as soon as i can>>
_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
"Kaya kapag ano, wag ka pang mamamatay, pilitin mong huwag muna ha! Alam mo kung bakit?"
Magsasalita na sana ako, pero bago pa ako makapagsalita ay nagsalita ulit siya.
"Kasi isipin mo, kapag namatay ka nang maaga, marami kang mapupuyat, may mga bulsang mabubuta, May mapupuyat at mabubutas ang bulsa tapos maraming bulsa ang mabubutas habang maraming mapupuyat. Lalaki ang eyebags at pati na rin ang mga maaantala mo sa kanilang pang-araw-araw na gawain at higit sa lahat, may mga mag-aala cry me a river pa ang peg. Atsaka nako, sinasabi ko sayo! Wag ka talagang mamamatay nang maaga at naku! Kapatid kita! Mahal kita! Alam mo naman iyan! Wag mong kalilimutan, mahal na mahal na mahal na mahal kita bunso. Ayokong mawala ka sa tabi ko! Kaya wag muna ha!?" eto nanaman siya, ang ingay ingay, dada na naman nang dada. At Nagda-drama na naman ang ate ko.
"Eh inuulit-ulit mo lang yung ibang mga sinasabi mo e, atsaka ano ba naman klaseng tanong yan, malamang di kita iiwan ate. Ito naman! Tayong dalawa na nga lang ang magkasama sa buhay tapos iiwan pa kita? No way."
Tiningnan niya ko nang masama "Teka lang! 'Di pa ako tapos."
"Oh, edi tapusin mo na!"
Inayos niya muna yung bangs niya at saka nag patuloy na sa pagsasalita niyang muli.
"So ayun nga. Pero alam mo bunsoy? Hindi mo naman talaga mapipigilan yun kung kukunin ka na niya e. nakakapagod mag-asikaso nang mga bisita kapag may namatay. At ayun din, isa pa kapag absent ang mga senior citizens, Hahahahahahahaha. Makakapagtawanan tayong mga bata, makabago na kasi! Diba? Hahaha. E pero bakit kaya hihintayin lang nilang mamatay bago magsiuwian yung mga kamag-anak na matagal nang hindi nakakauwi dito sa pinas? Aba'y mga g*g* ano?"
Pagkukuwento niya at napahinto muna nang saglit para huminga. Andito nga pala kami sa sakayan ng jeep, pauwi na kami ni ate sa bahay galing dito sa isang lamay na dinaluhan namin.
I guess di pa rin talaga siya tapos magkuwento. naman e! Kapag kasihindi mo naman pinakinggan ang mga kwento niya ay magagalit sayo ito at magtatampo. Mga ilang araw ka rin nitong hindi papansinin kapag nagtampo ito. Ulila na nga kami sa mga magulang e, kaya pinagtitiisan ko nalang tong mga pinagsasasabi niya dahil kapag nagtampo pa siya saakin, wala na akong makakausap sa bahay, pag nagtampo ito, magkukulong lang nanaman ito sa kanyang kuwarto at ilang araw na hindi kakain at hindi makakausap. Ewan ko ba! Mababaw lang ito magtampo.
Hinawakan na niya ang aking kamay at hinaltak upang sumakay na sa jeep na paparating
Nang makaupo na kami at makabayad, ipinagpatuloy na niya ang kanyang mga pinagsasasabi na parang nagbibilin na rin, tsk. Kahit kailan talaga madrama tong kapatid kong to.
"Nakikita mo naman kapag pumupunta tayo sa may patay, doon sa mga nadaluhan nating lamay, nasa dulo yung mga nagto-tong-its diba?. At yung mga umiinom naman ay may kanya-kanya nang kwentuhan; kwentuhang di mo na alam kung totoo nga ba ang lahat nang pinagsasasabi nila at kung maaalala pa ba nila ito kinabukasan" At napatawa naman ako dun sa huling sinabi ni ate sa mga umiinom. Siya rin naman ay napatawa nang mahina tapos nagsalita nang muli
"Talagang puyatan, puyatan talaga. Ay at kung wala nga lang kasamang mga bata na nasa eda 13 pababa na hindi pa sanay na pakikipagpuyatan ay siguro hindi lang maaga ang uwi nang ibang bisita doon na may kasamang bata e. diba?" Nag-nod nalang ako bilang pagtugon at pag-sangayon sa kanya.
"At yung iba rin namang umiiyak Ay may tono ang kanilang pag-iyak, hindi mo na tuloy malaman kung kumakanta ba ito at kinakantahan ang patay habang umiiyak o anong ewan e. mamaya magising pa yung patay na nasa kabaong e"
"Wait lang ate! May tanong ako! Hindi pa man tayo nakakaexperience nung mga crying ladies na inarkilahan para umiyak pero bakit kaylangan pa nilang mag-rent nang mga ganun?"
Diba?
"Siguro di nila kayang umiyak at kumuha nalang nang taga-iyak. Ewan ko, malay ko ba dun sakanila, trip nila yun e. Pero alam mo? Malay mo hindi sila maiyak-iyak!"
Napaisip naman ako bigla
"Pupuwede ba iyung hindi ka maiyak? E namatayan ka na nga?"
Nagmake face naman siya sakin
"Alam mo ba?" Tanong niya nanaman sakin
"Di ko pa alam, ano sabihin mo!" Biglaan kong sabat kay ate
"Mas mabuti na yung dedo kaagad para hindi na nila maranasang maghirap pa, mas okay na yung natutulog lang tapos hindi na nagising. Di hamak na mas maganda yun, atsaka isa pa!"
Andito na kami sa bahay pero patuloy pa rin siya.
"Tama na ate, nandito sa tayo sa bahay oh!!!" Sabay baba ko na nang jeep.
Mabuti at nasaakin ang susi nitong haus at minadali ko nang binuksan at pumasok sa kwarto ko at hinubad ang suot kong damit, itinira ko lang ang aking boxer shorts. Ang init kaya!! Bahala na siya diyan basta iniwan ko na siya at bumaba na ako. Andoro na ako sa comfy bed ko. Ahhhh! Nakakarelax
Ipinikit ko ang aking mata at di napansing nakatulog na.
^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
Nagising nalang ako nang biglaang may kumakatok sa aking pintuan. Katok na malalakas at mabibilis. Katok na parang gustong wasakin ang aking pintuan. Napaupo tuloy ako.
"Sino ba yan!? Wag mong sirain ang pintuan ko!"
"Buksan mo pinto bunsoy!!!" pasigaw na sigaw ni ate na parang nagmamadali talaga, weirdo talaga yun
"Potekk! Bukas naman yan e, wag ka kasing natataranta para mabuksan mo!" Right after masabi ko yun bumukas ang pintuan at tumakbo saakin si ate at nagulat ako sakanyang ginawa.
Niyakap niya ako nang sobrang higpit. At dahil sa yakap niyang yun, Napahiga tuloy ulit ako. At siya rin na nakapatong sa akin. Naguguluhan ako.
Umiiyak pala siya kaya hinayaan ko nalang na manatili kami sa ganoon posisyon. Napakalakas nang hagulgol niya. Nakahilig ang kanyang ulo sa aking ******.
Nais ko man na siya'y tanungin pero mas minabuti ko nalang na yakapin din siya nang mahigpit.
"Akala ko mawawala ka na sa piling ko bunso! Si nanay! Nakita ko sa bangungot ko, kinukuha na ako. At si tatay naman ay kinukuha ka na. Sa langit raw si mama at sa impyerno naman daw ang inyo ni papa." Pahikbi-hikbi pa niyang saad saakin.
So binangungot pala siya.
Niyakap ko nalang ulit siya nang mahigpit. At nang makaraan ang ilang minuto ay nakatulog na din si ate. Ihiniga ko na siya sa tabi ko dahil nabigatan na rin ako sakanya.
Inayos ko ang gulo gulo niyang buhok, kinumutan ko na rin dahil malamig na rito sa aking kuwarto.
At nagsimula na akong magsalita
"Alam mo ate, hinding hinding hindi mo ako maiintindihan kailan man. Oo, mahal kita, mahal mo rin naman ako at alam ko iyon dahil kapatid mo ako, magkapatid tayong dalawa. Pero ate, kung alam mo lang, nahihirapan na rin ako sa sarili ko. Itong nararamdaman at nararanasan ko ay kakaiba at di-pangkaraniwan. Mahal kita, noon pa. Itong nararamdaman ko ay hindi basta-bastang pagmamahal bilang kapatid. Gusto ko nang mas higit pa sa kapatid. Pero alam kong hinding hinding mangyayari iyon dahil magkapatid nga lang tayo" pinunasan ko na ang nagngingilid at nagtatangkang mga luha na gustong tumulo mula pa kanina sa aking mata at natulog na rin, masyadong malalim na ang gabi, may pupuntahan pa kaming lamay bukas sa may marikina, lamay nang namatay na pinsan nang pinsan ni mama.
*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
Alas dose na nang hatinggabi pero Nahihikab-hikab na ako, at inaantok na ako, ang weird lang kasi ngayon lang nangyari na nakaramdam ako nang antok habang nandito sa lamay. Takteng yan, nandito lang ako sa may loob nang bahay na nakaupo sa mahababg upuan at akmang mapapapikit na ang aking mga mata, si ate nasa labas nga pala.
Isinuot ko sa dalawa kong tenga ang aking headset at nagplay na nang music mula sa cellphone ko. Bahala na, mahihiga na lang ako dito sa mahababg upuan. Super antok na ako e, anong gagawin ko? Inilagay ko na ang phone ko sa bulsa at dinama ang paboritong tugtugin na kasalukuyang tumutugtug (Sounds like: *tugtugtugstugstugs**tugdugtugdug*)
Naalimpungatan nalang ako nang may humahagod sa aking noo hanggang sa aking buhok pataas. Wala na sa aking tenga ang headset at rinig kong may parang bumubulong.
"Simula nang mamatay sina mama at papa, ang huli ko pang pakikipagusap sakanila ay nung nagtatanghalian kami habang nasa skul ka. Inamin saakin ni mama at ni papa na may sakit pala silang cancer, si mama ay lung cancer at si papa naman at sa colon, kumalat na raw na raw sa may liver ni papa yung cancer kaya pati yung atay niya, ay apektado rin. Hindi mo alam ang kanilang karamdaman dahil minabuti nilang wag ipasabi sayo. Sapat na ang kaalaman mong nacomatose lang sila at hindi na nagising. Pero totoo namang na comatose silang dalawa, nakakatuwa nga e, dahil talagang sabay pa talaga sila. Sabay na namatay, die old with you ang tema nila bunsoy!" Sabay iminulat ko nang kaunti ang aking mata at nakita kong nakatingin lang siya sa kuko niya habang mangiyak-ngiyak. Nako naman kahit kailan talaga 'tong si ate, madrama as ever. Hindi pa to nagkaka boyfriend. Meaning, nbsb siya. At ikwinento rin niyang tulad ko ang mga tipo niya.
Bigla naman akong bumangon at ikinagulat niya.
"Oh ate, bakit ka umiiyak? Para namang ako ang namatay e, nasa harapan pa kita" bigla naman siyang napatayo at pinunasan ang luha niya.
"Wala, naaalala ko lang sila mama at papa" nang mapunasan na niya ang luha niya ay lumabas na siya nang bahay nitong may patay. Nakasalubong ko naman itong si lola at nagsorry dahil nakatulog ako, di ko kilala itong si lola pero hayaan mo na. Umoo nalang siya at inalok ako nang kape at biskwit at pansit. Pero yung dalawang kape lang ang aking kinuha at ibinigay yung isa kay ate, di niya alam na narinig ko lahat nang sinabi niya.
"Kuya! Tawag ka po ni lola" tawag saakin nung isang babae saka hinawakan ako sa kanay at hinaltak na lamang nang basta basta. Tsk tsk.
Medyo tingin ko kasing edad ko lang itong babaeng humaltak saakin. Medyo may kaliitan ang harap pero matumbok sa likod, hindi bagay. 'Little in the middle but she got much back', medyo napakanta pa ako nang ilang linya sa kanta ni Nicki Minaj na Anaconda.
Di ko alam pero sumunod pala si ate saamin, and guess what? Hawak hawak pa niya ang kabila kong kamay.
"Salamat Ana, dumuon ka muna sa may labas at asikasuhin ang mga panauhin, may sasabihin lamang ako rito sa dalawang batang 'to"
Nakita ko namang lumabas yung Ana at nilapitan na kami ni lola. Saka sinenyasang umupo doon sa upuang mahaba na hindigaan ko at tinulugan ko nang ilang minuto lang.
"Hindi ninyo ba ako natatandaan mga apo?"
Umiling nalang kami ni Ate kay lol.
"Okey lang kung hindi ninyo na ako naaalala. Ilang taon na ba kayo at kalalaki ninyo na? Parang nuon lang nung naaalala kong idinadala kayo rito nang nanay ninyo ay ganto pa lamang kayo kaliit tapos ngayon ay kalalaki niyo nang mga damuho kayo! Alam ko naman na pinsan nang pinsan nang nanay ninyo ang ipinunta ninyo rito, medyo malayong kamaganak ninyo itong namatay pero malapit naman ang loob ninyo saamin" Habang nakikinig nang mabuti kay lola, Tumunog ang cellphone ko at nagpaalam nalang muna kay ate at lola na sasagutin ko itong tawag saakin.
Sinagot ko na kaagad ang tawag habang papunta sa may sulok sa labas kung saan walang tao, nung pagsagot ko, walang sumasagot l, tinatanong ko kung sino pero wala namang sumasagot kaya ibinaba ko na, pero nung pagkababa ko, tumawag ulit yung same number na tumatawag sakin. Sinagot ko naman ulit kaagad pero wala pa ring sumasagot kahit nakailang ulit ko nang tanungin sa kabilang linya kaya ipinatay ko nalang ang akong cellphone at naglakad na papasok sa loob.
Pagpasok ko sa loob, wala si ate, narinig ko namang may ingayo duon sa may bangang pontuan na nakabukas nang bahagya. Nilapitan ko ito at nang paglapit ko, nandirito lang pala si lola at si ate. Nakita kong may hawak na picture frame ai lola at parang kinukwentuhan niya si ate ukol sa ipinapakita niya atang mga pictures.
Tiningnan lang nila ako nang sabay at lumabas na ako nang kuwarto upang libangin ang sarili ko. Ang ending, tiningnan ko nalang yung patay. Tinitigan ko lang ito nang bigla akong masubsong sa kabaong, aray ko po. Itinulak ako ni ate.
"Halikana bunsoy, pinatutulog na tayo ni lola doon sa dati raw nating tinutulugang dalawa nung nandirito pa tayo tumutuloy, ayaw niya daw tayo napupuyat dahil masama raw iyon dahil ang ikinamatay pala nitong patay ngayon ay Lukemia, lagi raw kasing nagpupuyat itong oaray kaya ayun, nagkasakit raw nang cancer sa dugo."
Hoy, narinig niyo ba ako? Halikan na daw. Hahahaha, joke lang.
Pumunta na kami sa kuwarto at nang akmang hihiga kaming dalawa at biglang may nagbukas nang pinto, si lola.
"Mga apo, i-lock ninyo itong pintuan nang mabuti ha! Wala nang pero pero, huwag matitigas ang mga ulo ninyo, narinig niyo ako. I-lock ang pintuan ha!"
Umoo nalang ako at tuluyan na ngang i-lock.
Nauna na si ate sa kama at nakatalukbong na nang kumot. Grabe, ang lamig pala dito sa kwartong ito, may aircon. Siguro buong magdamag itong nakabukas kaya ganito na kalamig ang kwartong ito.
~
Ilang oras na ang nakararaan ero hindi parin ako makatulog kahit anong pilit ko. Si ate naman ay kanina pa paikot ikot nang posisyon, hindi rin yata siya makatulog e.
3am. Nakapikit lang ako pero gising parin ang buong diwa't isipan ko nang biglaang niyakap ako ni ate. Gumalaw naman ako kaunti dahil medyo nakiliti ako sa pagyakap niya, nasa may tagiliran ko kasi yung kamay niya e dun pa naman yung kiliti spot ko. Wahahaha. Pero medyo nagpahalata pa rin akong tulog.
"Bunso? Gising ka pa ba?" Malumanay niyang banggit. Niyakap ko rin siya saka na nagsalita.
"Oo ate, bakit?"
Nag-antay ako nang response mula sakanya pero wala, tiningnan ko naman siya pero nakapikit ang singkit niyang mga mata kaya ipinikit ko nalang rin ang aking mga mata.
"About kasi dun sa nangyari nung gabi nung pumunta at kumatok ako bigla sa may kwarto mo. Labis kasi akong binabagabag kung totoo ba yung mga sinabi mo noon?"
Napabangon naman agad ako at napaupo sa kama.
"A-anong sinabi ko? Anong sinasabi mo ate?"
"Wag kang ***** bunsoy, gising ako noon. At may sinabi ka, totoo ba ang lahat nang iyon?"
Hindi ako makapagsalita. Gising pala siya noon at alam niya ang lahat? Ang lahat lahat nang sinabi ko?
Sht.
Talaga bang.... Pano.... Di ko na alam ang gaawin ko o sasabihin kay ate. Natatakot ako kung baka hin---
Hinila ako ni ate at saka hinalikan. Isang halik na parang uhaw na uhaw. Hindi ako makapaniwala sa nangyayari ngayon. Tinanggal niya ang aking suot pang-itaas at saka hinalikang muli. Bakit ganito ang aking nararamdaman. Para lang akong nakainom at nalasing, yung feeling na mainit ang iyong buong katawan at may kung anong insektong naglalaro sa loob nang tiyan mo. Naninigas ang aking mga katawan at hindi makagalaw.
"Matagal ko nang hinintay ang pagkakataong ito bunsoy. Matagal na"
Para namang may nagtutulak saakin na halikan siya, at ayun na nga, hinalikan ko na si ate. Parang magnet lang ang aming nga katawan na hindi maialis sa ganoon posisyon.
Alam ko, alam kong mali itong ginagawa namin at alam kong hinding hindi kami tanggap nang lipunan pero wala e, ang nasaisip ko nalang ngayon ay mahal ko si ate, nagmamahalan kaming dalawang magkapatid. Pagmamahal na hindi lamang pagmamahal nang magkapatid pero pagmamahal nang isang normal na magkarelasyon.
Nanatili lang kami ni ate na naghahalikan nang parang walang bukas nang muntikan ko na siyang maitulak nang bumukas ang pintuan.
"Ay ****, anong ginagawa ninyong dalawa?" Saad ni lola habang naka-ngangang nakatingin saaming dalawa ni ate.
Itutuloy...
~~~~~
Sana po ay nagustuhan niyo. Pasensya kung waley na waley na waley dahil nga first time ko palang po gumawa ng horror story ewan ko ba if natakot kayo or mehhh ahahhaha. Huhu. like naman po kung nagustuhan niyo
Follow for more updates and para ma-notify sa new post ko, post ko po next part as soon as I can.Open po ako sa lahat ng gusto niyong sabihin or i-comment, I'll use it to improve my writing.
Next part here: https://phcorner.net/threads/576149/
[eto pinaka first cover]
then the new one
Visit my other threads;
Working and Alive remote proxies (rp)
-
working ehi,ktr and hpi, sun tu50 and up ssl
-
free iflix account for one month
-
need ko po ng help/testers for my thesis app
-
impromptu date (short story)
-
lamay (horror story)
-
-
-
-
-
-
kahit likes lang po mga lodi, masters, petmalu oks na po.
and follow me for upcoming updates, at para manotified ka if may post ako
-
-
-
-
Last edited:
